Jouw lichaam als portaal naar een hoger bewust zijn.
"Je bent je lichaam niet". Een term die ik nog wel eens in de les laat langskomen. Nu ik het boek van Eckhart Tolle De kracht van het Nu weer aan het lezen ben, kom ik hier een interessant stuk over tegen.
Deze zin zou ontkenning van het lichaam uiten. Ik voelde direct de behoefte om hier iets over te schrijven en wellicht uit te leggen wat er mee bedoeld wordt.
Let wel, dit is mijn Waarheid. Ik lees boeken, luister podcasts, volg (spiritueel) leraren en voel wat met mij resoneert. Wat voelt voor mij als Waarheid? Woorden dekken vaak niet eens de lading omdat er (voor mij) soms geen woorden zijn om uit te drukken wat ik bedoel of ervaar. Voorbeeld: leg maar eens in woorden uit hoe verliefdheid voelt. Leg maar eens in woorden uit wat de smaak zoet in houdt.
Eckhart Tolle schrijft dat de woorden 'Je bent je lichaam niet" impliceren dat je daarmee het lichaam ontkent. Dat er vele religies zijn die het lichaam niet als volwaardig ziet, een ding waar je niets aan hebt.
Toen ik het boek er weer bij had gepakt en deze regels lag dacht ik eerst, Wat bedoel je? Heb ik het dan fout gezegd? Ik bedoel het niet als ontkenning. Ik ontken het lichaam niet. (Deze reactie is heel interessant voor mijn ontwikkeling. Gevoel van iets fout te hebben gedaan) Ik ervoer een gevoel van gepikeerd zijn. Ik liet die ervaring los en bekeek wat Eckhart wilde vertellen, om vervolgens helder te hebben wat ik dan bedoel met die woorden. Zijn woorden en mijn bedoelingen liggen op één lijn.
Jij bent de waarnemer. Jij bent dat wat niet veranderd. Jij bent het bewustzijn. Jij bent de goddelijke essentie. Dus ben jij je lichaam niet, ben jij je emoties niet, ben jij je gedachten niet etc etc. Jij bent dat wat dit ervaart, wat dit waarneemt. Jij bent het Leven, die deze levenservaring heeft. Jij bent dat in het lichaam wat je misschien het innerlijke lichaam noemt, het energieveld in het lichaam.
Ik bedoel dus te zeggen dat jij het stoffelijk lichaam zelf niet bent. Jij bewoont het lichaam. Jij bent groter dan het lichaam zelf. Als jij je lichaam bent, zou betekenen dat je ook geen uitlichaamstreding zou kunnen ervaren. En dat kan dus wel!
Dat gezegd hebbende...
Zijn er nog wel veel mensen die het lichaam ontkennen in de zin; Ik wil niet in dit lichaam zitten. Het lichaam is vervelend, het lichaam doet me pijn, ik heb geen fijne ervaringen met het lichaam. Maar je bent op de aarde gekomen om deze ervaring te hebben. Om te groeien. Om te ontwikkelen. Door het lichaam te ontkennen, het te straffen, er niet in te willen wonen, ga je vechten met het NU. Vlucht je in het verleden of in de toekomst. Vlucht je in je gedachten en laat je de mind, het reptielenbrein, het ego achter het stuur kruipen. "Ik wil dit niet. Ik heb een shit leven." En hier mee maak je jezelf compleet slachtoffer van je levenservaring.
Maar wat als ik je nu vertel dat je lichaam juíst de ingang is tot groei? Tot een hoger bewustzijnslevel? Dat je daardoor het NU kunt ervaren? Dat je veel meer kunt genieten van dat wat jouw levenservaring je biedt? Dat je niet meer een innerlijke strijd hoeft te voeren en je open kan stellen voor dat wat voorbijkomt?
Door werkelijk aanwezig te zijn IN het lichaam, dagelijks (misschien zelfs ELK moment) contact met haar te maken. Haar/Hem te voelen, voor haar/hem te zorgen, te luisteren naar waar het behoefte heeft. Het lichaam vraagt om goede voeding, maar misschien wel nog meer om echte liefde en aandacht. Doe je dat niet, gaat het seintjes af geven. Wordt het ziek. Alles om er maar voor te zorgen dat jij alert op haar wordt. Dat ze jouw volledige aandacht krijgt. Elk pijntje/sensatie is een vraag om aandacht. Hoe meer je daar voor vlucht of uitwegen zoekt om het zo SNEL mogelijk te verdoven, onderdruk je de aandachtsvraag. Je klapt vervolgens als een sneltrein met 200 km over haar grenzen heen.
Ik ben al tig keer met die sneltrein over mijn grenzen gegaan. Vluchtend voor het NU want ik wilde ergens anders zijn. Ik wilde de meeste fitte zijn, de snelste, de sterkste, de mooiste op het podium, ik moest nog meer geld verdienen. Ik haatte het lichaam! (en het bleek dat dit niet mijn overtuigingen waren, maar ik droeg van anderen. Dat is dan weer een andere blog waard) En tegelijk was ik super bang voor haar. Bang dat ze het op zou geven. Bang dat ik door haar afgewezen zou worden door de buitenwereld.
In mijn strijd (tegen mezelf) moest mijn lichaam meewerken want ik had nu eenmaal doelen. Vooral veel lichamelijk doelen. De Burn-out hing als een sluier over me heen. Maar ik zag in dat ik elke keer na een paar maanden kneiter ziek werd. Mijn lichaam op was en ik andere keuzes mocht gaan maken. Stap bij beetje leerde ik dat ik anders naar het lichaam mocht kijken. Dat ze mijn voertuig is. Dat ik haar lief mag hebben. Dat ik haar niet langer hoef te ontkennen. Ze is precies zoals ze is, perfect.
Één van mijn grootste angsten bleek mijn "way out" deze vicieuze cirkel. Het liefhebben van het Lichaam. Werkelijk in haar Aanwezig zijn. Stil staan en genieten. Volledig aanwezig in het Nu.
De relatie met het groeien naar een hoger bewustzijn ligt er in dat je door die Aanwezigheid in het Lichaam in het Nu komt. In het NU is alles perfect. Er bestaat niets anders dan het NU. Het verleden niet (meer) en de toekomst is er niet. Toekomst komt eigenlijk nooit, want dat wat jij nu denkt dat Toekomst is, is een NU moment. Wanneer je zo in het NU leeft, ga je andere keuzes maken. Dan ga je niet meer zitten piekeren over de vergadering van vorige week die niet goed verliep. Of over de tranen die je hebt laten zien bij een yogales. Het is niet belangrijk. Dat waar jij over piekert, is er NU niet (meer). Dan ineens ga je genieten van de libelle die langs vliegt, de regendruppels die op je autoruit vallen, het jammerende kindje dat om aandacht vraagt bij zijn moeder. Je gaat alles anders zien. Dat is er wanneer jij stopt met verzetten. Stopt met strijden. En volledig het NU moment bewoont, dus ook je lichaam.
Ik hoop jou (iedere les weer) te inspireren ook aanwezig te gaan zijn in het lichaam. Jouw relatie met jouw voertuig te veranderen. Jezelf niet meer te identificeren met al die kwaaltjes, maar juist naar binnen te gaan. En nu écht voor haar te gaan zorgen. Met heel veel liefde, met heel veel compassie. Jij kunt dit ook!
With love,
Daniëlle
